Roy van der Mijn (38) uit Westervoort is een horecaman in hart en nieren. Hij werkte
onder meer bij het Bilderberghotel in Oosterbeek en het Amsterdamse Grand Hotel
Krasnapolsky. Maar na vele jaren van hard werken, haastig eten en veel uren in touw,
besloot hij te stoppen. Bij toeval kwam hij – samen met zijn grote liefde Eva - terecht
bij De Meteoor. Hieronder het bijzondere verhaal van de teamleider Stelcon.
“Ik heb mijn hele leven al in de horeca gewerkt. Dat begon al jong, in het bedrijf van mijn
ouders: pannenkoekenhuis De Langenberg in Ede. Daarna heb ik veel opleidingen gevolgd,
van sommelier tot leidinggevende en tot een jaar of zes geleden kei- en keihard gewerkt in
verschillende horecabedrijven. Het waren leuke, maar lange dagen.”
Sabbatical
In het Krasnapolskyhotel kwam hij de liefde van zijn leven tegen, de Amsterdamse Eva van
Zoelen. “We hadden allebei een huis in Amsterdam en wilden samen verder. En zo kochten
we een klushuis in Westervoort, waar ik vandaan kom. We hebben allebei ons contract
ingeleverd, onze huizen verkocht, een sabbatical genomen en zijn aan het klussen gegaan in
ons huis in Westervoort.”
Toen het huis al aardig op orde begon te raken en de bodem van de spaarpot in zicht kwam,
namen ze onder het genot van een glas wijn een bijzondere beslissing. “We besloten ons in
te schrijven als uitzendkracht en op de eerste opdracht in te gaan.”
En zo kwamen ze allebei in de productie bij De Meteoor. “We wilden per se met elkaar
werken. Het leven is zo kort en we willen elkaar niet alleen maar ’s avonds zien. Samen uit,
samen thuis. Werken deden we van vijf uur ’s ochtends tot kwart over een ’s middags en
daarna waren we vrij. Dan hielden we de werkschoenen aan en konden we klussen in ons
huis.”
’Niet doen, Roy’
Hoewel Roy zich had voorgenomen zich alleen maar op zijn werk als productiemedewerker
te richten, kroop het bloed van leidinggevende toch waar het niet gaan kon. “Ik zag dingen
die volgens mij veel handiger aangepakt zouden kunnen worden. Ik kon het niet laten om
daar iets van te zeggen in de richting van de teamleider. In het begin dacht ik: niet doen Roy,
maar ik kon me niet inhouden.”
Al vrij snel werden de inzichten en kwaliteiten van de Westervoorter opgemerkt en kreeg hij
de vraag of een leidinggevende functie wat voor hem was. Ik ben een tijdje ploegleider
geweest en daarna teamleider op verschillende afdelingen en nu teamleider Stelcon-platen.”
Ook vriendin Eva werkt nog bij De Meteoor, maar inmiddels in een kantoorfunctie.
Scheveningen
Hoewel Roy een horecaman in hart en nieren is, raakte hij al snel verknocht aan de Stelcon-
plaat. “Als ik in Scheveningen aan het strand ben en ik zie onze platen daar liggen, dan ben ik trots. Wat een mooi product maken wij toch. Ik zie ook weleens andere platen en het
verschil met Stelcon-platen zie je meteen. Onze platen hebben zo’n mooi slijtvaste deklaag,
stevig onderbeton en de warmgewalste stalen hoeklijn.”
Hij koestert dezelfde warme gevoelens voor het team waarmee hij de robuuste en
karakteristieke platen maakt. “Ik ben vanuit de horeca echt opgevoed met het idee dat je het
samen moet doen. We hebben op deze afdeling een flinke ploeg werken en ik durf te stellen
dat we echt een team zijn.”
Teamgevoel
Het smeden van een team doet hij op verschillende manieren, waarbij een persoonlijke
aanpak belangrijk is. 'Ik heb heel veel een-op-eengesprekken. Bij de een doe je dat anders
dan bij de ander, afhankelijk van hoe iemand in elkaar zit. Verder is sfeer een belangrijke
factor voor het teamgevoel. Als leidinggevende sta ik ertussen, maar als het nodig is ook
erboven.'
Roy noemt een voorbeeld van het team smeden. 'Als verkoop om meer productie vraagt dan
schakelen we met het uitzendbureau en laten we zo snel mogelijk nieuwe medewerkers
komen. Dat is een proces op zich. Ik vind het belangrijk om al die nieuwe jongens bij elkaar
te zetten, te vertellen wat we hier doen en te luisteren naar elkaars achtergronden. Door wat
te weten van elkaar, word je veel eerder een team. Hoe meer aandacht je hieraan besteedt,
des te sneller pluk je er de vruchten van.'
Wake-up call
Onlangs nodigde hij nog een aantal ervaren productiemedewerkers uit voor een
groepsbijeenkomst. “Ik zag dat de kwaliteit niet naar mijn zin was. Het is belangrijk om
iedereen weer scherp te krijgen, dus gaan we praten. Ik zeg wat ik vind en zij geven hun
mening. Na zo’n wake-up call kun je er als team weer tegenaan.”
